Vandaag amper gefietst, dan zou je denken die man valt in een diep gat.Ik ben gisteren (zaterdag 19 juni)om 14.30uur op de camping Santiago de Compostella aangekomen. 's Morgens om 7.00 uur nog gestart in de miezerregen, het was nog koud en wat donker. Overigens ter informatie op Cruz de Ferro (1504 mtr) was het afgelopen woensdag 2 graden geweest. De dag later op de Alto de Poio was het 5 graden. Dat vertelde me gistermorgen een man die me voorbij fietste, waar ik korte mee sprak en een thermometer op zijn fiets had. Maar de zaterdagmorgen was ook geen aantrekkelijk begin van mijn grote einddoel. Na een ontbijt stop in Melide, 2 koffie con leche (cappuccino), 1 croissant en een groot zoet broodje (€4,80) kon ik weer verder op pad. 25 km voor Santiago kwam ik onverwacht Gert tegen (Vlaamse fietsvriend) en zo konden we onze laatste belevenissen nog even uit te wisselen. Hij fietst namelijk langs Santiago en rijdt door naar Finisterre en gaat dan pas naar Santiago. Ook kwamen we nog twee andere Nederlandse stellen tegen, dus weer genoeg stof tot uitwisseling.Ik reed ook nog verkeerd en dat heb ik geweten.4 tot 5 steile klimmen kreeg is nog voor de kiezen. Dat terwijl je denkt dat je het voorlopig achter de rug hebt. Na de tent te hebben opgezet, de was had gedaan en gegeten, op naar Santiago. Het eerste gevoel was een grote leegte. Was het dat nou, waar zoveel over wordt gesproken.Je zag allerlei mensen al of niet uitzinnig reageren. Ik wist dat het onderweg zijn naar Santiago het doel was, maar toch...? Even een foto gemaakt door een Duitser die ik kort heb gesproken en teruggegaan naar de camping. 's Avonds sprak ik twee Nederlandse vrouwen die hetzelfde gevoel hadden, zij waren eind April gestart (niet de twee Annies!). Leuk gesprek over wat je meeneemt als mens van zo'n tocht.

Vandaag ondanks mijn vrije dag toch al weer 6.30 uur op en 8.30 uur was ik klaar om het Compostelaat op te halen.Ik wist dat ik vroeg moest zijn want ander kan je weleens in lange rij moeten aansluiten. Dat was gelukkig niet geval en om 9.15 uur kon ik al door de stad toeren per voet. Ik moet zeggen dat het een erg mooie stad is. Vele mooie smalle autoloze straatjes met veel winkeltjes, uiteraard veel souvenir winkels. Ik vond het sfeervol, genoot van de diversiteit van mensen, ondanks de massaliteit. Uiteindelijk behoor ik daar ook toe, met mijn eigen emoties en verhaal, zoals ieder persoon die daar is dat heeft. Als je dat beseft, ga anders kijken en het beleven. Ik ben om 12.00 uur ook naar de pelgrimsmis geweest en het wierookvat vat werd aan het eind van de dienst heen en weer geslingerd. Dat gaat tot enorme hoogte en snelheid, echt spectaculair. Ik heb niet veel binding nog met de katholieke kerk, maar het is wel onze geschiedenis. Later sprak ik nog met een andere Nederlandse fietser en spraken uit dat het heeft gebracht wat we nu zijn.

De middag heerlijk de stad rondgestruind,genoten van de heerlijke Spaanse empanadas. Letterlijk betekent het inpakken, het zijn dus een soort hartige taartjes met heerlijke vullingen.Met kip, vis of vegetarisch en je kunt ze heerlijk koud op de vuist eten. Daarna een heerlijke koude grande Cerveza, Waar je een plankje kaas, kleine broodjes chorizo worst en een bakje pinda's erbij krijgt. Kortom mijn innerlijke mens kwam niet tekort, bovendien heerlijk zonnetje en zo'n 24 graden.Op de camping nog diverse mensen gesproken,genoten van een mooie stad, dag en morgen richting Porto. Zaterdag 25 juni eindigt dan het onderweg zijn, jammer maar ook zin om naar huis te gaan.