Vandaag 16 juni op de beklimming van de col du Poio 1335 meter passeerde ik twee vrouwen van 68 jaar die de berg met de fiets lopend met de bepakking de berg opliepen. Op 8 mei gestart en nu op dezelfde plek als ik vandaag, petje af. De beide Annies hadden wel daarvoor flinke stukken via de N-120 afgesneden. Het is zeker de laatste dagen best wel een massaal gebeuren, want je passeert dagelijks vele tientallen wandelaars. Maar je komt telkens bijzondere mensen tegen met elk hun eigen motivatie/verhaal om de tocht te doen. Vanmorgen een man die op 25 maart was gestart in Nederland en nu binnen zes dagen (nog ruim 200 km) op dinsdag 21 juni de tocht wil volbrengen. Mooi om te horen hoe hij met tegenslagen om ging en zaken kon relativeren. Ze komen uit alle windstreken, gisteren en vandaag mensen uit Quebec en Montreal gesproken. Maa aan er zijn ook wandelaars waar je amper een groet van krijgt, zoals gisteravond in de Alberque van Pronferrada. Voor een slaapplaats betaal zoals gisteravond een donatie, vandaag €6,-. Dan moet je wel voor lief nemen dat op een zaal slaapt van 4, 8 of zoals vandaag met 20 mensen. Wel lastig als ze snurken. Maar overdag tijd genoeg om op de fiets weer bij te slapen.

Vandaag en gisteren twee bergetappes (gisteren 1504 meter Cruz de Ferro) met prachtige landschappen. Het is koud en nat weer momenteel, maar dat geeft ook prachtige wolken luchten. Op de ene plek schijnt de zon, terwijl even verderop er dreigende donkere luchten zijn. Vandaag een groen bebost berglandschap, gisteren een veel ruigere landschap. Het is veel malen mooier dan dan de vrij eenzijdige graanvelden in het hoogland tussen Burgos en Leon. Daar hebben we ook nog flink windkracht 6/7 tegen gehad en dan is het hard werken.

Inmiddels weet ik "almacen de bicis" de fietsenmaker is, want eergisteren brak er helaas een spaak in mijn wiel. Het is wel een zoektocht en met handen en voeten praten voordat je op de juiste plek van bestemming bent. Maar het is weer opgelost.

Woensdag in Leon weer een prachtige kathedraal gezien, met prachtige gebrandschilderde ramen. Veel mooie kleine dorpjes,stadjes met hun kerkjes,, bijzondere huizen, straatjes, etc. Het is overigens een genoegen om in Spanje koffie met iets lekkers te nemen, want voor €3,- heb je twee koffie met iets lekkers. En ik als koekjes, toetjesmonster weet dat wel raad mee.

Ik ben nu zo'n 160 km van Santiago dus ik hoop dat op zaterdag a.s er zijn. Nog wel een flink heuvelachtig parcours, maar dan kan ik mijn credential ophalen. De stempelkaart raakt aardig vol inmiddels, je krijgt er her en der ook nog kortingen mee. Op naar Santiago, hopelijk kan de lange broek ook weer uit (gisteren zelfs nog handschoenen aan gehad).